Hoe mijn droomjob met mijn droomgezin te combineren?
Nele Lijnen: "Mama of papa zijn is de beste baan die er bestaat. Maar wie die opdracht vlot wil combineren met die andere droomjob, moet soms kunnen toveren. Niet alleen Sophie, maar vele gezinnen ondervinden dagelijks wat voor uitdaging het is om een job te combineren met de zorg voor een familie. Daarbij is een betere kinderopvang een essentiële stap. Met stilstaan in het verkeer heb je nog minder tijd voor je gezin, daarom zetten we ook in op een ambitieus mobiliteitsplan om de files drastisch weg te werken. We blijven het gebruik van dienstencheques fiscaal aanmoedigen om zo huishoudelijke taken te verlichten of uit te besteden. We dromen ook van een dienstenplatform, waar niet alleen professionelen, maar ook particulieren in het wit klusjes voor voor elkaar kunnen doen. Maar 'werkbaar' werk uit zich ook in flexibiliteit tussen werkgever én werknemer. Wij kiezen ervoor dat jonge gezinnen hun werkritme, in overleg met de werkgever, kunnen afstemmen op de kinderen."
Sophie Vergucht (30) gaf haar droomjob op om meer tijd met haar gezin te kunnen doorbrengen. 'Nu kan ik mijn kinderen zelf in bed stoppen, maar die prachtbaan wilde ik eigenlijk natuurlijk niet kwijt.'
"Vier jaar werkte Sophie als journaliste. Het was haar droom, haar passie. Tot haar zoontje Floris werd geboren. De praktijk leerde haar dat de combinatie droomjob-droomgezin voor haar niet mogelijk was. "Ik wil overal goed presteren. Als moeder én de werkvloer", vertelt ze. Door het avond- en weekendwerk en de vele overuren zag ze haar zoon Floris en stiefdochter Luna nauwelijks. "En 's morgens ben je voor dag en dauw wakker met een baby in huis. Het was erg uitputtend." Zeker toen ze het met haar man had over een tweede kind, rijpte de beslissing snel. Het was: eerst een andere job, dan pas gezinsuitbreiding. Nu werkt ze voor de communicatiedienst van de NMBS. "Een radicale keuze", zegt Sophie. Ze vindt de overheid een ideale werkgever voor jonge ouders. "Ik heb flexibele uren, beschik over behoorlijk wat vakantie en mijn werkgever heeft begrip voor mijn situatie. In de privésector wordt al vlug van je verwacht dat je lange dagen maakt als je carrière wilt maken." Ze kreeg ook zonder problemen de kans om vier vijfde te werken. In het begin was de overgang lastig, geeft ze aan. "Het is misschien iets minder spannend - reizen naar Palestina of Congo zitten er niet meer in. Maar intussen haal ik wel voldoening uit mijn job. Natuurlijk kon ik me meer uitleven als journaliste, maar steeds stak er een schuldgevoel omdat ik mijn kinderen te weinig zag." In september vorig jaar beviel ze van haar tweede zoon, Elias. "Ik heb mijn droom misschien aan de kant moeten zetten, maar ik kan elke avond mijn pagadders in hun bed steken. Dat maakt het voor mij meer dan waard."
Bron: De Morgen - 3 mei 2014