Skip to main content
  • Slide Mobile 2019 2b
  • Slide Mobile 2019 3b
  • Slide Mobile 2019 4b
  • Slide Mobile 2019 5b
  • Slide Mobile 2019 6b
  • Slide Mobile 2019 7b
  • Slide Mobile 2019 8b
  • Slide Mobile 2019 9c

Aangiftes voyeurisme spectaculair gestegen

Brussel-In twee jaar is het aantal aangiftes van voyeurisme gestegen van een honderdtal per jaar naar 857 vorig jaar. Dat heeft veel te maken met de nieuwe wet op voyeurisme, die sinds begin 2016 van kracht is. Terwijl er vóór 2016 elk jaar een honderdtal aangiftes van voyeurisme werden gedaan bij de politie, steeg dat aantal in 2016 tot 366 en vorig jaar tot 857. “Dit bewijst dat als we seksueel misbruik serieus nemen, mensen sneller bereid zijn om aangifte te doen”, zegt Open Vld-Kamerlid Nele Lijnen die de cijfers opvroeg.

Het aantal aangiftes van voyeurisme is spectaculair toegenomen. Sinds begin 2016 de nieuwe wet op voyeurisme in werking trad, krijgt de politie steeds meer meldingen. Voor 2016 waren het er een honderdtal per jaar, in 2016 al 366 en vorig jaar 857.De wetgeving rond voyeurisme was in het verleden erg flou. Wie zich voor 2016 bezondigde aan gluren of het verspreiden van naaktbeelden, werd daar in elke rechtbank anders voor aangepakt omdat er geen specifieke wettelijke bepaling bestond voor voyeurisme. In de meeste gevallen werden de daders daarom veroordeeld voor aanranding van de eerbaarheid, maar die onduidelijkheid zorgde in 2015 voor een opmerkelijke vrijspraak. Een Diepenbeekse basketcoach die twee jaar lang jonge speelsters had gefotografeerd en gefilmd terwijl ze stonden te douchen, werd door het Antwerpse hof van beroep vrijgesproken nadat hij eerder in eerste aanleg in Hasselt wel veroordeeld was tot 18 maanden cel.

Gigantisch hiaat
Aanleiding voor die opvallende uitspraak was een arrest van het Hof van Cassatie van 31 maart 2015. Het hoogste rechtscollege van het land oordeelde daarin dat ‘het heimelijk filmen van een naakt persoon, zonder diens toestemming, geen aanranding van de eerbaarheid is’. Volgens het Hof moet er voor aanranding van de eerbaarheid sprake zijn van een fysieke interactie. En dat is bij voyeurisme, wat per definitie heimelijk gebeurt, niet het geval.
De vrijspraak zorgde voor veel ophef. Marijn Van Noten, de advocaat van de slachtoffers, sprak van een gigantisch hiaat in de wet. Dat zette ook politiek een en ander in beweging. Open Vld-Kamerleden Patrick Dewael en Carina Van Cauter, die al langer een wetsvoorstel op tafel hadden liggen om een einde te maken aan de onduidelijkheid en voyeurisme an sich strafbaar te stellen, slaagden erin een meerderheid te verzamelen voor hun voorstel. Op 16 januari 2016 werd de nieuwe wet op voyeurisme goedgekeurd in de Kamer, waarna ze in februari van dat jaar in werking trad. De wet stelt niet alleen het maken van opnames strafbaar, maar ook het verspreiden van naaktbeelden en zogenaamde wraakporno.

Dark number

Sinds de wet van kracht is, is het aantal aangiftes bij de politie spectaculair gestegen. Terwijl er voor 2016 jaarlijks een honderdtal meldingen van voyeurisme werden gedaan, steeg dat aantal in 2016 tot 366 en vorig jaar zelfs tot 857. Bij die aantallen kunnen er ook nog bijkomen, want slachtoffers die later aangifte doen van feiten uit het verleden, worden gerangschikt onder het jaar waarin de feiten zich voordeden.
Volgens Open Vld-Kamerlid Nele Lijnen, die de cijfers opvroeg bij minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA), bewijst de nieuwe wet zijn nut. “Dit toont aan dat als we seksueel misbruik serieus nemen, mensen ook bereid zijn om sneller aangifte te doen. Dat is ontzettend belangrijk, want het dark number blijft hoog. Naar schatting 90 procent van alle zedendelicten wordt niet gemeld. Ik wil daarom opnieuw een oproep doen om zo veel mogelijk klacht in te dienen als je slachtoffer bent van aanranding, verkrachting, voyeurisme of andere vormen van grensoverschrijdend gedrag.”
Advocaat Van Noten spreekt van een absolute verbetering. “Ik heb nu zelf cliënten die begluurd zijn. Dat is met de nieuwe wet duidelijk strafbaar gesteld. Maar naast de extra publiciteit voor deze wet, speelt volgens mij ook de MeToo-cultuur een rol in het feit dat slachtoffers sneller naar de politie stappen.”

Bron: Het Belang van Limburg, 13/11/2018 p.1 en p. 4, auteur: Timmie VAN DIEPEN