Skip to main content
  • Slide Mobile 2019 2b
  • Slide Mobile 2019 3b
  • Slide Mobile 2019 4b
  • Slide Mobile 2019 5b
  • Slide Mobile 2019 6b
  • Slide Mobile 2019 7b
  • Slide Mobile 2019 8b
  • Slide Mobile 2019 9c

Contacteer Nele Lijnen

Wat doet de kamer?

Een regeringsmeerderheid vormen

Zonder het vertrouwen van de Kamer kan een federale regering niet aan de slag gaan. Tenminste 76 kamerleden moeten de regering steunen na een debat over de regeringsverklaring. De kamerleden die de regering steunen, vormen de meerderheid; de overige kamerleden vormen de oppositie.

Het regeringsbeleid controleren

De Kamer controleert de federale regering. Alleen de Kamer kan die regering of ministers tot de orde roepen en eventueel het vertrouwen aan de regering intrekken. Interpellaties zijn het controlemiddel bij uitstek waarover de kamerleden beschikken. Jaarlijks houden ze meerdere honderden interpellaties.

De staatsfinanciën controleren

De Kamer is bevoegd voor de financiën van de federale Staat.
De Kamer alleen keurt de begrotingen goed.

Het Rekenhof staat de Kamer bij in de controle van de staatsuitgaven.

Wetten maken

De Kamer is samen met de Senaat bevoegd voor de Grondwet, de wetten betreffende de staatsinrichting ...

De Kamer is voor in de Grondwet opgesomde wetgeving bevoegd, maar de Senaat kan binnen bepaalde termijnen wijzigingen voorstellen aan teksten die de Kamer aangenomen heeft of op eigen initiatief wetsontwerpen aan de Kamer voorleggen. De Kamer heeft in deze gevallen hoe dan ook het laatste woord.

De Kamer alleen is voor de overige wetgeving bevoegd.

De Raad van State staat de Kamer bij inzake wetgeving.

Beleidsinformatie verzamelen

De kamerleden stellen jaarlijks ± 1.500 mondelinge en ± 2.300 schriftelijke vragen. Ze kunnen ook onderzoekscommissies oprichten om maatschappelijke problemen te onderzoeken. Op basis van deze beleidsinformatie worden wetgevende initiatieven genomen.

Het meest sprekende voorbeeld van de laatste jaren is de onderzoekscommissie over de verdwenen en vermoorde kinderen. Op basis van het rapport van die onderzoekscommissie werd het gerechtelijk en het politieapparaat hervormd.

En zoveel andere opdrachten ...

de ombudsman benoemen die de klachten van de burgers onderzoekt; petities van burgers onderzoeken; de Belgische nationaliteit verlenen; de raadsheren bij het Rekenhof benoemen.

Wat doet de plenaire vergadering?

De plenaire vergadering is de assemblee van 150 rechtstreeks verkozen volksvertegenwoordigers (die u hier vindt). Nadat de Kamer een definitief bureau heeft samengesteld, bestaande uit een verkozen voorzitter, en drie ondervoorzitters en bureauleden die op voorstel van de fracties worden benoemd, neemt de Voorzitter de leiding van de vergadering.
De Conferentie van de voorzitters (d.z. de voorzitter en de ondervoorzitters van de Kamer, de gewezen voorzitters die nog volksvertegenwoordiger zijn, en de voorzitter en een lid van elke fractie) stelt een agenda van de plenaire vergadering voor. Meestal wordt dit voorstel door de plenaire vergadering goedgekeurd, ze bevat:

De politieke controle
De financiële controle
Het wetgevend werk

U vindt hier meer informatie over de plenaire vergadering

Wat doen de commissies?

In de commissies worden de werkzaamheden van de plenaire vergadering voorbereid waardoor ze doeltreffender en vlugger kan werken. Wetsontwerpen en voorstellen (wetsvoorstellen, voorstellen van resolutie, voorstellen tot oprichting van een onderzoekscommissie, voorstellen tot herziening van de Grondwet) worden voorgesteld, besproken, eventueel geamendeerd en gestemd. Het verslag van de bespreking en de door de commissie aangenomen tekst worden vervolgens aan de plenaire vergadering voorgelegd.
Naast de voorbereiding van het wetgevend werk oefenen de commissies ook controle uit op de regering via interpellaties en mondelinge vragen.

Klik hier voor meer informatie over de commissies, hier vindt u de verdeling van de commissies. 

Bron: www.dekamer.be

Ik begon mijn parlementaire carrière op 16 maart 2006 als gecoöpteerd senator en daarna als rechtstreeks verkozen senator tot aan de verkieingen van 2014. Op 25 mei 2014 werd ik verkozen als Volksvertegenwoordiger, waardoor ik de overstap maakte van de Senaat naar de Kamer. Als liberaal politica werkte ik rond mobiliteit, gelijke kansen en de positie van de vrouw, robot- en digitale agenda, bedrijfsleven en arbeidsmarkt, bestrijden van seksueel geweld, cybercriminaliteit, ontwikkelingssamenwerking, ...  De verkiezingen van 26 mei 2019 veroorzaakten een ware aardverschuiving waarbij alle traditionele partijen moesten inboeten. Hierdoor heb ik de tweede kamerzetel van Open Vld voor Limburg net niet gehaald. In tegenstelling tot de tendens steeg mijn persoonlijk stemmenaantal wel nog waardoor ik opklom tot de 7de plaats van best scorende politici voor de Kamer in Limburg, maar het heeft niet mogen zijn. Ik kreeg van de Limburgers 15.193 voorkeurstemmen waarvoor ik enorm dankbaar ben. Eind 2019 kreeg ik de titel van Eresenator toegekend, die voorbehouden is voor parlementsleden na minstens 12 jaar mandaat en na goedkeuring van het parlement. 

Een aantal politieke realisaties waar ik trots op ben: ik stond o.a. aan de wieg van de flexi-jobs, versoepeling van studentenarbeid, uitbreiding van het ouderschapsverlof voor zelfstandigen, het waarborgen van minimale dienstverlening bij stakingen,  de oprichting van het cannabisbureau voor de teelt en productie van medicinale cannabis, ... . De strijd tegen seksueel geweld werd mede dankzij mij hoog op de politieke agenda geplaatst en ik blijf ijveren voor een gespecialiseerd zorgcentrum voor slachtoffers in Limburg. Het adviescomité Maatschappelijke Emancipatie maakte op mijn aandringen een stevig rapport over de problematiek van verkrachtingen, waarvan ik als rapporteur de pen vasthield. Diverse aanbevelingen daaruit werden reeds gerealiseerd. Als politica ben ik enorm begaan met wat er dagdagelijks gebeurt in de samenleving. Maar ik vind het ook mijn plicht om mijn blik op overmorgen te plaatsen. In de commissie “Robot en digitale agenda: Robocom” schreef ik als rapporteur een lijvig verslag over de technologische innovaties en de impact ervan op ons land (bv. zelfrijdende auto’s). Ook schreef ik het boek “Win for Life” over het basisinkomen. Op het eerste zicht lijkt het absurd om iedereen zonder voorwaarden maandelijks geld te geven, maar ik geloof in de kracht van mensen en niet in betutteling en overregulering. De verandering van gedrag voor mens en maatschappij die het teweeg brengt, biedt zoveel voordelen dat het de moeite loont om een totaal nieuw sociaal zekerheidssysteem grondig en met een open geest te onderzoeken. Ons huidige systeem werd bedacht in een tijd waarin vast werk vanzelfsprekend was en vergrijzing onbekend terwijl onze samenleving van vandaag totaal anders is en niet meer kan zonder internet en automatisering. We kunnen niet blijven knippen en plakken aan het sociale zekerheidsmodel van nu dat onbetaalbaar is geworden. Ik zie het als mijn plicht om na te denken over de uitdagingen van morgen en politiek te voeren met een visie op overmorgen. 

Wil je een overzicht hebben van mijn parlementair werk (mijn wetsvoorstellen, parlementaire vragen en commissiewerk) klik dan hier voor een overzicht van mijn parlementair werk in de Senaat en hier voor een overzicht van mijn werk in de Kamer.

 Klik hier voor enkele artikels waarmee ik in de media verscheen.