Helft kinderen met anorexia geneest niet

Kinderen met eetstoornissen steeds jonger

HASSELT - Anorexia en boulimia komen steeds vaker voor bij minderjarigen. Zelfs kinderen jonger dan tien die met een eetstoornis kampen, zijn geen uitzondering meer. "Wat vooral verontrustend is, is dat bij 55 procent van de minderjarigen de behandeling niet helpt", zegt senator Nele Lijnen (Open Vld), die de cijfers opvroeg bij minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx.

"Bij een vierde van de opgenomen kinderen is er sprake van een chronische toestand of zelfs een overlijden."

Tussen 2005 en 2010 werden in België in totaal 1.374 minderjarigen met een eetstoornis opgenomen in een psychiatrische dienst. In 2005 waren dat er 217, vijf jaar later 253.

Een stijging van 16,6 procent dus.

In niet-psychiatrische diensten werden tussen 2005 en 2009 nog eens duizend minderjarigen opgenomen.

Een opvallend cijfer is het aantal kinderen tussen 0 en 9 jaar dat met een eetstoornis kampt. Dat verdubbelde in vijf jaar tijd, zowel in de psychiatrische als in de nietpsychiatrische diensten.

Diëten

"In onze maatschappij is er een enorme fixatie op het uiterlijk en een zeer slanke figuur", zegt Nele Lijnen. "Iedereen kent in zijn omgeving wel iemand die aan het diëten is en er wordt overal over vermageren gepraat. Ik denk dat kinderen dit oppikken, zonder dat we het beseffen. Ik ben zelf ook niet de meest slanke versie van de vrouw.

En ik merk dat jonge kinderen daar wel soms eens een opmerking over maken. Het verbaast me dat zij er al mee bezig zijn. Als het over afslanken gaat, wordt er niet meer over gezonde voeding gesproken.

Wel over korte snelle diëten, met soepjes en sapjes, waardoor mensen in korte tijd veel afvallen. Kinderen pikken dat allemaal op, waardoor ze denken dat het hoort om te diëten en mager te zijn. Daarnaast is er uiteraard de media. Al van op jonge leeftijd worden kinderen geconfronteerd met jonge, strakke, androgene modellen op televisie, het internet en in de boekjes."

Ondervoeding

Een ander alarmerend cijfer is het aantal kinderen met een eetstoornis, waarbij de behandeling niet werkt.

"Bij 45 procent van de patiëntjes wordt een verbetering gerealiseerd", weet Lijnen. "Maar dat betekent dat meer dan de helft niet geneest.

Bij 30 procent blijven er klachten.

Bij de andere 25 procent wordt de toestand chronisch of is er zelfs sprake van overlijden door ondervoeding of zelfdoding. Hoeveel kinderen precies sterven, weten we kinderen precies sterven, weten we niet. Maar dat een kind op vier in levensgevaar komt door een eetstoornis, is erg verontrustend. Niet enkel de psychologische gevolgen zijn onoverzienbaar, er is ook een sociale én lichamelijke weerslag. Ik denk aan menstruatiestoornissen, nierstenen, hartfalen en verkleining van het slagvolume van het hart. Dat zijn aandoeningen die door het langdurig aanslepen de dood tot gevolg kunnen hebben."

Schort er dan iets aan de behandelingen?

"Ik wil niet zeggen dat er fouten worden gemaakt", aldus de senator. "De artsen zullen wel zoeken naar de effectiefste behandeling.

Heeft het met wilskracht te maken of is het de manier van leven? Ik denk dat het heel belangrijk is dat de algemene mentaliteit verandert. Dat merken als Dove of H&M al eens gebruik maken van volslanke modellen is positief, maar we zien nog te veel extreem slanke modellen."

Pro-anawebsites

"Ik pleit er ook voor dat de zogenaamde pro-anawebsites, die anorexia promoten, verboden worden.

Zielsverwanten die aan anorexia nervosa lijden, geven tips aan elkaar over hoe ze zo weinig mogelijk calorieën kunnen binnenkrijgen en hoe ze het verborgen kunnen houden. Als je in Google 'pro ana België' intikt, kom je meteen op zeven sites terecht. In Spanje en de Verenigde Staten zijn deze websites al verboden. Ik ben voorstander om dat ook hier te doen. Verder denkt de minister er over na om de huisartsen een belangrijke rol te laten spelen in de problematiek. Ik kan dit alleen maar aanmoedigen. Zij hebben de expertise om klachten en symptomen van eetstoornissen sneller te detecteren."

Bron: Het Belang Van Limburg, 13/06/2013, p. 4
Auteur: Hanne De Belie