Hoop voor de "graaiers"? - Ivan De Vadder

Graaiers, dat zijn de andere politici dus. Het woord laat weinig ruimte voor een positieve bijklank. Het straalt weinig hoop uit. En toch…zolang ik in de politiek mensen ontwaar als Filip Watteeuw, Nele Lijnen of Ben Weyts zal ik als waarnemer van de Westraat hoop blijven koesteren. - een analyse door Ivan De Vadder

Politici worden de laatste tijd geregeld voorgesteld als ‘graaiers’. De term is populair geworden na het Publifinschandaal in Wallonië, waarbij politici zich rijkelijk lieten betalen via zitpenningen voor vergaderingen bij bedrijven die met de intercommunale Publifin verbonden zijn. Vaak ging het zelfs om zitpenningen die politici opstreken zonder aanwezig te moeten zijn op die vergaderingen.

Hoop blijven koesteren

Graaiers, dat zijn de andere politici dus. Het woord laat weinig ruimte voor een positieve bijklank. Het straalt weinig hoop uit. En toch…zolang ik in de politiek mensen ontwaar als Filip Watteeuw, Nele Lijnen of Ben Weyts zal ik als waarnemer van de Westraat hoop blijven koesteren.

Drie politici die, op een of andere manier, de afgelopen weken hun nek hebben uitgestoken om een stuk van de samenleving te veranderen. Bij de ene zal de impact van zijn idee of ingreep al wat groter zijn dan bij de andere, maar ze hebben allemaal op een of andere manier gedaan wat ik verwacht van een (modern) politicus: de samenleving ‘ten goede’ proberen te veranderen. Ik zet ‘ten goede’ tussen aanhalingstekens, omdat zo’n beoordeling vaak ideologisch of partijgebonden wordt beoordeeld. Niet iedereen gaat dus akkoord met de ingrepen die deze politici voorstellen, maar niemand kan hen verwijten dat ze op z’n minst niet hebben geprobeerd hun ‘steen in de rivier’ te verleggen.

Win for Life

Nele Lijnen publiceerde de afgelopen week het boek Win for Life over het basisinkomen. Een basisinkomen komt erop neer dat de overheid iedereen een vast inkomen geeft, zonder voorwaarden, en voor het leven. Het is, volgens de voorstanders, een typisch ‘contra-intuïtief idee’, waarbij de voordelen misschien niet meteen evident zijn. De nadelen wel, en daarom botst ook dit idee op heel veel weerstand.

Het debat over de organisatie van de sociale zekerheid opnieuw aanwakkeren.
De voorbije jaren heeft de politiek namelijk zwaar ingezet op meer responsabilisering. Wie niet op zoek gaat naar werk, verliest zijn werkloosheidsuitkering. Langdurig zieken die wel in staat zijn opnieuw te werken maar daarvoor niet hun best doen, krijgen een boete. Een basisinkomen gaat in tegen die responsabilisering. Iedereen krijgt ‘gratis geld’ en is helemaal vrij om daar zelf over te beschikken.

De krant De Tijd noemt het idee van de basisinkomen daarom ook een ‘utopie’, al geeft de redactie toe dat het idee een boost krijgt door de trend naar robotisering van de arbeid. Lijnen en haar medestanders moeten zich in verschillende debatten in de media steevast verdedigen, maar het voorstel heeft op zijn minst de verdienste om het debat over arbeid, de vergoeding daarvoor, en de organisatie van de sociale zekerheid opnieuw aan te wakkeren. Niet slecht voor een politica, zelfs al wordt haar idee uiteindelijk niet gerealiseerd.

Lees heel de analyse van Ivan De Vadder hier

Bron: De Redactie